Ulga za złe długi w podatku dochodowym

Ulga za złe długi do tej pory rozpatrywana była jedynie w kwestii podatku VAT.

Od 1 stycznia 2020 roku w myśl przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych i tym samym ograniczeniu zatorów płatniczych, ulga za złe długi będzie mieć zastosowanie również w podatku dochodowym!

Pamiętajmy, że sprzedawca ma prawo, a nie obowiązek skorzystać z ulgi za złe długi. Jednakże wierzyciel musi zastosować owe zasady!
Zgodnie z art. 26i ust. 1 ustawy o PIT: „Podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 [w praktyce chodzi wyłącznie o dochody osiągnięte w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej] oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e [ulga na działalność badawczo-rozwojową]:

  • może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;
  • podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.”.

Warunki do skorzystania z ulgi za złe długi są następujące:

  • dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
  • od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku, gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek) jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
  • transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując, wyliczając zaliczki na podatek dochodowy w 2020 roku, ten kto nie zapłacił faktur w ciągu 90 dni od terminu płatności MUSI skorygować koszty w wyliczaniu zaliczki na podatek dochodowy,
a sprzedawca może (NIE musi) zaliczyć nie zapłaconą fakturę w koszty wyliczając zaliczkę na podatek. 

Owe transakcje wykazane będą dopiero w zeznaniu rocznym za 2020 rok, ale można je uwzględnić w wyliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.